W kolejnym roku 2020 obchodzić będziemy 200 rocznicę urodzin Karola Scheiblera.
W kolejnym roku 2020 obchodzić będziemy 200 rocznicę urodzin Karola Scheiblera. Oto co o rodzinie Scheiblerów można znaleźć w książce pt.: „Łódź na wodach dziejów. Biografia miasta”, autorstwa Marcina Jakuba Szymańskiego, uznanego łódzkiego historyka.
„(…) Scheiblerowie
Karol Wilhelm Scheibler urodził się w Monschau w 1820 roku. Pochodził z rodziny o tradycjach przemysłowych. Uczył się w fabryce maszyn braci Cockerillów w Belgii, później pracował dla tego przedsiębiorstwa w kilku krajach europejskich. W końcu został dyrektorem dużej fabryki włókienniczej pod Wiedniem, by w 1848 roku trafić do Ozorkowa niedaleko Łodzi. Jesienią 1853 roku podpisał kontrakt z władzami tego ostatniego miasta i przeprowadził się. Początkowo chciał zająć się budową maszyn, ale zmienił zdanie i u zbiegu dzisiejszych ulic Kilińskiego i Tymienieckiego wybudował pierwszą przędzalnię. Na przestrzeni kilkunastu lat stworzył największe przedsiębiorstwo branży włókienniczej w Królestwie Polskim. Dysponował fachową wiedzą na temat organizacji produkcji, którą pozyskał w wielu krajach europejskich. Firma Scheiblera zajmowała wiele hektarów i dysponowała pełnym cyklem produkcyjnym od surowej bawełny po gotową, wykończoną tkaninę. K. Scheibler zasłynął też licznymi przedsięwzięciami, m.in. uzyskaniem koncesji na budowę Kolei Fabryczno-Łódzkiej. Angażował się w działania charytatywne. Dużą rolę w firmie odgrywał, poza jego synem Karolem W. juniorem, jego zięć, Edward Herbst, który rozwinął dzieło Karola seniora. W latach 70. powstał kompleks zabudowań na terenie zwanym Księżym Młynem. Powstało tam osiedle dla pracowników i budynek straży pożarnej. W chwili śmierci Karola w 1881 roku firma zajmowała ponad 160 hektarów. Od 1880 roku działała spółka akcyjna o nazwie Manufaktura Bawełniana Karola Scheiblera. Firmą kierował brat Karola, Adolf, zięć Edward Herbst oraz syn Karol junior. Rodzina miała udziały w licznych przedsiębiorstwach i spółkach i pozostała najważniejszym graczem również w okresie międzywojennym. W 1921 roku doszło do połączenia z sąsiadami – firmą włókiennicza należącą do rodziny Grohmanów. Zjednoczone Zakłady Przemysłowe K. Scheiblera i L. Grohmana stanowiły największe przedsiębiorstwo tego rodzaju w Europie Wschodniej. W czasie wielkiego kryzysu pojawiły się trudności, a firma otrzymała komisarza z ramienia państwowego Banku Gospodarstwa Krajowego. Po II wojnie światowej zakłady upaństwowiono i utworzono Zakłady Przemysłu Bawełnianego im. Obrońców Pokoju – później dodano nazwę „Uniontex”. (…)”.
Wydanie książki jest dofinansowane przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.